تاریخچه قهوه کنیا 

زمانی که مبلغین قهوه بوربن را از برزیل وارد می کردند این قهوه معرفی شد. این گیاه ابتدا در بورا در تپه های تایتا و سپس تحت آبیاری در کیبوزی در سال1900 پرورش داده شد.

کنیا در آن زمان تحت کنترل انگلیس بود و به عنوان محافظت از آفریقای شرقی شناخته می شد. بنابراین انگلیس ، کشاورزی را در منطقه کنترل می کرد که شامل قهوه زنی بود.

تدوین سیاستهایی برای افزایش تولید،فرآوری وبازاریابی محلی و جهانی قهوه بعدازقیام مائومائوبود،که به مردم محلی اجازه تولید قهوه داده شد. صرف نظر از این ، هنوز محدودیت های دولتی در مورد تعداد محصول برای فرآیند تهیه قهوه وجود داشت.

تمام قهوه ها باید به طور متمرکز پردازش و به بازار عرضه می شدند. و معمولاً بهترین قهوه صادر می شد و قهوه با درجه پایین را به فروش می رساند.

بیشترقهوه کنیادرمناطقی باارتفاع از 1400 تا 2000 متر بالاتر از سطح دریا،دما از 15 درجه سانتیگراد تا 24 درجه سانتیگراد و خاکهای آتشفشانی عمیق پرورش می یابد.

درباره قهوه کنیا

به دلیل عطر و طعم غنی ثابت واسیدیته ، شرابی ورایحه معطر که با “Connoisseurs Cup” رنگ میوه تزریق می شود،شناخته شد.

اصطلاحی که به این قهوه داده میشود ، دارای یک فنجان طنین اندازاست که طعم های قوی همراه باپوست خشک،مشخص می شود. طعم مشخص آن شبیه هارار اتیوپی است ، به جز قهوه کنیا از غنای کامل تری برخوردار است.

قهوه با کیفیت تمیز و ترد است واز نظر طعم، اسیدیته ، احساس دهان و طعم و مزه کاملا متعادل است. ممکن است تن مرکبات ، فلفل و توت سیاه را تشخیص دهید. علاقه مندان به قهوه نیز از مزه و عطر و بوی خاص توت سیاه مشروبات الکلی قدردانی میکنند.